কবিতা: শাওণৰ পথাৰখনি

কবি: ৰূপম হাজৰিকা

নিসংগতাৰ সতে
কথা হৈ নোপোৱা,
আকালৰ ছবি
কাহানিও নেদেখা,
মোৰ চিনাকি পথাৰখনি
আজি অচিনাকি!!
য'ত এৰি আহিছিলো
মোৰ ল'ৰালি,
শাওণৰ বোকাত
কুসুমিত
নিমাখিত হাঁহি।

শুনা পালো___
তাই আজি সেউজীয়া হৈ থকা নাই!
আহ্‌.......কিযে দু:খবৰ!!
দূৰৈত.......বহু দূৰৈত........
আজি মই !

পূৰ্ণিমাৰ নিশা
নষ্টাল্‌জিয়াবোৰ বুকুত বান্ধি
এটি অশৰীৰি আত্মাই
ধূসৰিত মাটিত
স্মৃতিৰ কবৰ খান্দিছে.....

ভগ্নস্তূপৰ পৰা ভাঁহি আহিছে
নাঙল-যুঁৱলিৰ
হিয়া ভঙা ক্ৰন্দন,
এটি কৰুণ মালিতা হৈ
মিলি যায়
সেমেকা বতাহজাকত

এতিয়া মোৰ চৌপাশে
ইয়াৰে প্ৰতিধ্বনি........